it is not only master of science, but also a part of master of life

dah lama saya perap cite ni.. sebabnya, biar dia sampai hujng baru nak cerita (buat rumusan) x syok la kan kalo sy cite sesuatu, yang kononnya saya dah lepas, tapi sebenarnya sy tengah lalui. cerita ni pasal master sy. pada saya, ia bukanlah semata-mata satu ijazah sarjana sains saje. bole jugak dipanggil sarjana kehidupan. sebab masa saya buat master la saya jumpa macam2 jenis manusia. dari awal lagi, banyak ranjau yg saya kena tampuhi.

bermula dengan masa sy register -sorang2 sebab xde kawan nak sambung sama2. diikuti dengan tak dapat tempat menginap. sebenarnya bole je kalau nak duduk luar, tapi ayah pulak tak bagi dok luar. saya pulak mmg xde contact langsung dgn sape2 yang duduk luar (read: tak kenal senior) masa tu saya menagih simpati kawan yang extend. sy bawak toto sy sendiri utk tumpang tido kt bilik org. tapi, biasa la manusia. at first, ok la.. dah seminggu dua menumpang, mula la tanye, bila nak pindah? bila nak dapat bilik? bila ayah nak anta kete? siap ignore sy lagi masa tu. kebetulan dia duduk sebilik dgn adik dia. lagi la sedap nak ignore. allah je tahu perasaan masa tu. sorang-sorang.-sedih-letih.semua la! sebab masalah yg satu ni, sy siap pegi kat kawan menangis2 mengadu. sebab maslaah ni jugak, sy pegi ke unit yg menguruskan tempat tinggal menagih simpati mintak tempat tinggal dan sebab masalah ni jugak, sy menyusahkan kwn sy yg tolong angkut beg kotak sy pindah ke bilik dia. saya mmg takkan lupa jasa kawan sy tu, idah ngan aya.

tak lama lepas konvo (sy smbung master sebelum konvo degree) sy dapat bilik. masa ni sebilik dgn org siam. phd ok. tau2 je la kdg2 yg amek phd ni ade setengah pelik (ayat saya: org genius memang pelik!) sukehati mak nenek dia je nak buat ape kt bilik tu. sampaikan sy nak berehat pun ajak borak. dah la masa tu sy baru nak adapt dengan labwork. geram betoll!! sampaikan kalo dah tutup mata pun dia akan terus bercakap!! hoh!! ngeri.. nasib baik tinggal satu sem je ngan dia. kebetulan masa tu juga ape nasib sy kena jaga kawan yg sakit. sakitnye sikit je, ngada yg lebih. alaa.. biasa la bila kawan2 sakit kita jadi buta. manjakan dia lebih. bila sihat tinggalkan sy terkontang kanting sorang2. sedih sangat masa tu... memang masa tu sy sorang2 je. dengan nak pindah bilik nye lagi -tingkat 9 okey.. sy angkut sorang2 je. takot nak menyusahkan orang. walau pun sy ade sakit tulang belakang yang agak serius, tapi menyusahkan org tu bukan sy (that is why bila tibe2 ade kawan yg siht walafiat nak ajak angkat MESIN BASUH sy terpaksa tolak. sebab effect sakitnya adela berhari-hari bole makan minggu!)

masalah tempat tinggal mmg jadi masalah sampai sy habis belajar. total up, sepanjang 3 tahun sy buat master, sy telah tinggal di 6 buah bilik termasuk 2 yg menumpang. last skali baru la sy tinggal di rumah antarabangsa. tu pun sebab ade tanah runtuh di desa lama.

selain drpd masalah tempat tinggal, masalah research pun banyaaaakkkkk.. utk dapat hasil yg stabil, sy amek masa 5 bulan. tu pun sy dapat idea bila sy cakap kat sv sy, sy nak tukar tajuk. nasib baik dia guide.labmate, dua2 phd. malu jugak nak tanye lebih2 tu! awal2 memang segan la.. dah la susah nak faham lagi awal2... hentam saja laaaaaaaaaaaaaaaaa.. diam je dulu.. lama2 tanye sikit2. pas tu, kdg2 sy suka balik awal atau kuar berjalan2 sblm office hour habis. labmate sy sound "awal balik?" ape sy buat di sini? sy buat keje siap2, sy tinggalkan bersepah atas bench, sy kuar jalan2, puas jalan, baru sy balik cuci glasswares.. bijak kan! nak hidopppppp.. haha bila wat gitu baru la org diam;p

pengalaman tulis paper lagi ngeri... biasa la awal2 mane tahu..siap kena gelak dgn sv tu.. tak ape la... anggap sebagai teguran membina aje (biar bila balik bilik maraung-raung pon)

kesimpulan drpd viva harini,bukan sikit air mata yg jatuh utk dpt ijazah ni. bukan sepapan dua panadol abis sebab sakit kepala. bukan sehelai dua rambut gugur nk abiskan belajar..susahhhh!!!!!!!!!